Οκτώβριος 29, 2012
Ένας νομικός με «Μικρά Ονόματα» στα βιβλιοπωλεία.
Στις προθήκες των
βιβλιοπωλείων βρίσκεται η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Καραβέλου με τίτλο
«Μικρά Ονόματα», από τις εκδόσεις «Γαβρηιλίδης».
Οι εποχές άλλαξαν, μαζί και τα χαρακτηριστικά
τους. Η ποίηση πλέον δεν είναι προσόν των λίγων, αλλά όλων όσοι έχουν πρόσβαση
σε αυτήν.
«Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ποιητής. Απλώς
γράφω. Το τι θα μείνει θα το δείξει ο χρόνος. Ποιητής είναι αυτός που το έργο
του μένει στη διάρκεια του χρόνου. Εμείς όλοι σκαλίζουμε λέξεις. Και δεν το λέω
από σεμνοτυφία -το λέω με πλήρη επίγνωση του πράγματος.
Εδώ βλέπεις ανθρώπους που
είναι χρόνια στη Λογοτεχνία και σου λένε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Άμα βλέπεις
κάποιον να αυτοσυστήνεται ως ποιητής, θα πρέπει να κουμπώνεσαι λίγο»,
υποστηρίζει ο Νίκος Καραβέλος, που συστήθηκε στον χώρο του βιβλίου από τη
δεκαετία του ’70, παράλληλα με τη Νομική.
«Το Ποινικό Δίκαιο και γενικά
η δικηγορία σε μπάζουν μέσα σε ανθρώπινα πράγματα. Αν μπορέσεις και δεν τα δεις
μόνο ως φράγκα, αλλά και ως εμπειρία ζωής,
είναι ένα ορυχείο που μπορείς
να σκάβεις συνέχεια. Γράφεις όχι για να κάνεις αντίσταση, αλλά
γιατί νιώθεις την ανάγκη να γράψεις. Το ζήτημα είναι ποια θέματα σε εμπνέουν.
Ένα ερωτικό ποίημα μπορεί να
είναι αντιστασιακό. Κάθε τέχνη είναι μια μορφή αντίστασης. Εγώ έγραφα πολύ
πριν να γίνω δικηγόρος. Το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε το 1979, όταν ήμουν
φοιτητής. Έκανα 20 χρόνια να ξαναγράψω, 2000 το δεύτερο βιβλίο, 2005 «Αμίρ
Αγιάντ». Το βιβλίο μου το 2009 «Καθώς μικραίνει ο ύπνος» ήταν και στη λίστα
με τα καλύτερα και το τελευταίο, «Μικρά ονόματα», βρίσκεται ήδη στα
βιβλιοπωλεία».
Ποιήματα του Νίκου Καραβέλου
έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε περιοδικά στη Γαλλία και τη Σερβία.
Της Κατερίνας Πουλοπούλου
Στην εφημ. Η Ελλάδα αύριο
