ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΥ ΕΓΚΩΜΙΟΝ
Στις ημέρες μας παρατηρείται το "φυσικό" φαινόμενο της μεγάλης νομικής νεροποντής. Στις περιόδους αυτές, χαμηλού πνευματικού βαρομετρικού, συμβαίνει να σέρνονται έξω από τη λάσπη και τις πέτρες, κάτι περίεργα πρόσωπα που έχουν την εμμονή να αναλύουν το Σύνταγμα της χώρας, με τον ίδιο τρόπο που οι, πάλαι ποτέ, κραταιοί ραφτάδες έλυναν και γύριζαν τα τριμμένα κοστούμια, μέσα έξω..
Τα άτομα αυτά, συνήθως, δεν ασκούν μάχιμη δικηγορία αλλά διαπρέπουν ως καθηγητές σε λυκοφωλιές, διδάσκοντας τους φοιτητές αυτό που ξέρουν, δηλαδή την αναγκαία για την εξουσία Ευκαμψία, την Ευγενή Προσαρμοστικότητα στις εκάστοτε επιθυμίες των κρατούντων και την Γενική και Ειδική "Σαλιγκαρική"!
Ικανοί να εξυπηρετούν όλα τα καθεστώτα, με το ίδιο πάθος και ορμή, βιρτουόζοι της "κινητικής" κουλτούρας, διαπρέπουν ως δημοκράτες και ταυτόχρονα ως το αντίθετο.
Βλέποντας τους να επιχειρηματολογούν στον φυσικό καθηγητικό τους χώρο, ήτοι στα κανάλια της τηλεόρασης, υπέρ του "υποχρεωτικού" των εμβολίων", υπό ενός αισθήματος διακατέχεσαι: Της αηδίας!
Και ορθώνεται η απορία: "Αν τύχει το παιδί σου και μπει στη Νομική σχολή, υπάρχει αλήθεια ο κίνδυνος να τους έχει καθηγητές;".
[Το πιο κάτω μικρό άτεχνο ποίημα, από το τελευταίο βιβλίο μου, αφιερώνω στους επιστήμονες "λαγούς", των οποίων οι απόψεις, αν δίνονταν ως απαντήσεις σε εξετάσεις του τρίτου έτους, θα οδηγούσαν τον φοιτητή στην εξώπορτα].
